Dünyanın birçok yerinde aşklarını bir kilitle kenetlemiş, kilitleri de sonsuz aşklarının nişanesi olarak köprülerde sergilemiş aşıkların anıları onlar. Nereden geliyor bu romantizm derseniz şayet, yürek burkan bir aşk öyküsü sonucu ortaya çıkıyor aslında.
Birinci Dünya Savaşı sırasında Nada isimli bir öğretmen Relja isimli bir Sırp askere aşık olur ve nişanlanırlar. Ama Relja savaşmak için gittiği Yunanistan’da diğer bir kıza aşık olur ve bir daha geri dönmez. Nada buna dayanamaz ve kısa müddette ölür.
Trajik kıssa kasabada da duyulmuştu. Öteki genç bayanlar olaydan rahatsız olmuşlardı ve kendi aşklarının ölümsüzlüğünü sağlamak için gelecek yüzyıllara yayılacak olan hareketi başlattılar.
Genç bayanlar toplu halde yüzlerce asma kilit satın aldı. Nada ve Relja’nın tertipli buluşma noktası olarak bilinen bir köprüye bağlamadan evvel, isimlerini ve sevgililerinin isimlerini kilitlere yazdılar. Anahtarlar daha sonra sadakati sağlamak için ırmağa atıldı.
Yıllarca süren bu aşkın alışkanlığı dünyanın birçok yerinde köprüleri doldurdu ancak her şeyin olduğu üzere aşkında fazlası ziyandır. Birçok köprü korumalıkları devrilme tehlikesiyle karşılaşınca bu kilitler kaldırıldı. Lakin Güney Sırbistan kendi batıl inançlarına inanıyordu. Aşk Köprüsüne yapıştırılan kilitler hiçbir vakit sökülmemişti.
