İsmini Diyarbakır‘ın Ergani ilçesinde bulunan Demo Köyü’ndeki Güllerin Ovası bölgesinden alan seçkide sanatkarın fotoğrafları dışında bir de görüntü çalışması bulunuyor. Yapıtlarında doğup büyüdüğü coğrafyayı mevzu alan sanatçı, “Güllerin Ovası” standında, bir tarafta tabiat görünümlerini kendine has bir plastik lisanla aktarırken öteki tarafta insanların hayvanlara uyguladığı istismar ve şiddet ortasındaki alakayı irdeliyor.
Kaçar’ın fotoğrafları klasik tabiat tasvirlerinin ötesine geçerken kullandığı başak sarısı fon sanatkarın özgün üslubu hakkında birtakım ipuçları barındırır. Öncelikle fotoğrafların görünüm karşısında ölçüle biçile yapılmadığı kolaylıkla fark edilir. Bu hayali görüntülerdeki derinlik hissi, tıpkı rengin farklı ton uygulamalarıyla ve/veya mat-parlak doku tezatlıklarıyla verilidir. Böylelikle rasyonel bir çizgisellikten çok, renksel bir duyumsama öne çıkar. Rengin fotoğrafın konusuna dönüştüğü çağdaş sanatlarda sarıyı en tesirli kullanan sanatkarların başında hiç elbet Van Gogh gelir. Emile Bernard’a yazdığı bir mektupta sarıyı “aşkın büyüklüğünü en besbelli formda anlatan” renk olarak tanımlar. Misal bir biçimde Kaçar’ın sarı kullanımı tabiatın büyüklüğüne ve sonsuzluğa açılma potansiyeli taşır. Özgünlüğü ise sarı rengin memleket hasretinin tabirine bürünerek coğrafik bir nitelik kazanmasında gizlidir.
Uçsuz bucaksız ovalar, bozkır ve dağlarda otlayan hayvanlar İstanbul‘un keşmekeşinde yaşayanlar için huzur ve dinginliği simgeler. Halbuki Güney Doğu Anadolu’nun coğrafyası ve iklimi, tarihi ve talihi kadar sert ve şiddetlidir. Bu şiddet sarmalı içinde Kaçar’ın asıl sorunu insanların zevk için hayvanlara uyguladığı zulümdür. Sanatkarın insan-hayvan bağlantıları hakkındaki çocukluk anıları, aile ve etrafındakilerin tanıklıkları kozmik bir boyuta açılarak şiddet mefhumunun insan tabiatındaki yerinin sorgulanmasını sağlar. Böylelikle Kaçar, horoz ve köpek dövüşleri, spor ismi altında avlanma, Safari çeşitleri üzere doğayı ve hayvanları nesneleştiren her türlü insan faaliyetinin gerisinde yatan dışlayıcı ve yıkıcı şuuru eleştirir. Bunu yaparken fotoğraflarının konusuna ve objesine dönüşür. Bazen gömleği, kravatı ve kırmızı ceketiyle hayvanları dışarıdan inceleyen bir gözlemci yahut onlarla tıpkı masada oturan bir arabulucu; bazen de köpekler tarafından kovalanan bir karakter olarak karşımıza çıkar.
Kaçar’ın fotoğraflarında şiddetin apaçık ifşasının birebir vakitte hem coğrafya hem de insanlıkla ilişkilendirilmesi felsefi, tarihi ve siyasi sorgulamalara kapı ortalar. Sanatçı, insanın tabiat ve hayvanlarla kurduğu şiddetli geçimsizlik durumu kelam konusu olduğunda, bizleri bir çeşit vicdan muhasebesine davet eder.
Sanatseverlerin ismini Mamut Arka Project 2019 edisyonundan hatırlayacağı ve galerinin yeni temsil etmeye başladığı genç sanatçı Mehmet Resul Kaçar, fotoğraflarında geçmişten günümüze dünyamızdaki olumsuz değişimi tabiat ve hayvanlar ekseninden anlatıyor. Yapıtların dikkat çeken noktası fondaki standart temanın (başak tarlası) üzerindeki figürlerin ve rollerin değişkenliği oluyor. Sert bir coğrafyada, bu şiddetli-kurak alanda, tabiat, insan ve hayvan çatışmasını gösteren fotoğrafları insanın aklına iktidarla boğuşan ve yer yer kendisi de iktidar olan figürleri getiriyor. Sanatkarın “Güllerin Ovası” isimli İstanbul’daki bu birinci ferdî standı Galeri 77’nin Karaköy’deki yerinde 2 Mayıs tarihine kadar sanatseverler tarafından ziyaret edilebilir.
Kaynak: Bültenler
